گرد فراموشی بر هنر آینه‌کاری قزوین
تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۳۲۳۱۵
بازتاب هنر دستان این استاد را در اکثر بقاع و امامزاده‌های قزوین می‌شود مشاهده کرد. برق نگاه استاد گلدوز زمانی که از علاقه خود به هنرش می‌گوید حکایت هنرمندانی عاشق است. با این حال دلتنگی‌های او را هم از انزوای این هنر اصیل و قدیمی می‌توان در سخنانش حس کرد. گفت‌وگوی ما را با این هنرمند بی‌بدیل آینه‌کاری در قزوین می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در سال ۱۳۲۹ در محله مولوی در شهر قزوین به دنیا آمدم. من کودکی بودم که از همان دوران در هیات‌های مذهبی فعال بودم و علاقه زیادی به کارهای تزئینی و هنر دستی داشتم. با توجه به اینکه بیشتر در اماکن متبرکه و در هیات‌ها بودم به هنر آینه‌کاری علاقه‌مند شدم. بدون اینکه نزد استادی بروم به صورت خودجوش این هنر را یاد گرفتم و به مرور زمان در این رشته مهارت کامل پیدا کردم. من فقط کار برش شیشه با الماس را از پسرعمه خودم که شیشه‌بر بود آموخته بودم، ولی مهارت آینه‌کاری سنتی را به تنهایی یاد گرفتم. اکنون ۲۵ سال است که در این شغل هستم و عمده کارم درزیارتگاه‌هاست. به جز بقاع متبرکه در هتل‌ها، حسینیه‌ها و اماکن قدیمی هم فعالیت دارم.
در کدام اماکن متبرکه آثار هنری شما وجود دارد؟در آرامگاه چهار انبیا در پیغمبریه، امامزاده اباذر (ع)، امامزاده اسماعیل (ع)، امامزاده علی (ع)، سلطان سیدمحمد (ع)، امامزاده اسماعیل (ع) در باراجین، حلیمه خاتون، زبیده خاتون و حرم طفلان مسلم در کشور عراق و تعدادی مساجد و اماکن متبرکه دیگر در قزوین آینه‌کاری کرده‌ام. مرمت آینه‌کاری امامزاده حسین (ع) را هم انجام داده‌ام.
قدمت آیینه‌کاری در قزوین به چه دوره‌ای بازمی‌گردد؟آینه‌کاری سنتی هنری است که شامل برش دادن آینه در قطعات مختلف و نشاندن این آینه‌های کوچک با نظم و ترتیب در کنار یکدیگر است. این هنر از زمان صفویه در قزوین رایج شد.
امروز اصلی‌ترین دغدغه تنها استاد آینه‌کار قزوین چیست؟مسئولان ذی‌ربط ما در استان باید اهمیت بیشتری به این قبیل هنرها بدهند و فقط در حد حرف نباشد. تنها حامی ما اداره میراث فرهنگی قزوین بوده است که جا و مکان برای ارائه کارهای دستی به ما داده است. مسئولان این اداره همیشه من را به ادامه کار تشویق می‌کنند. من در این کارگاه هم بعضی از تولیدات خودم را که جنبه کاربردی در منزل دارند تهیه می‌کنم و هم به دانشجویان هنر و کارآموزان و دختران هنرستانی آموزش می‌دهم.
به غیر از میراث فرهنگی نهاد یا سازمان دیگری از من حمایت نمی‌کند فقط مسئولان اداره میراث فرهنگی بارها لوح تقدیر به من داده‌اند و از این کار آنها من یک دنیا روحیه گرفته‌ام. یکی از نهادهایی که به هنر و فعالیت من مربوط می‌شود اداره اوقاف و امور خیریه استان است، اما این اداره اصلا از من حمایت نکرده است و حتی یک لوح تقدیر هم از آنها دریافت نکرده‌ام. من بعد از ۲۵ سال فعالیت و آینه‌کاری در اماکن متبرکه و امامزاده‌های استان نه تنها بیمه نیستم، بلکه هیچ‌کس از من سراغی نمی‌گیرد و از نحوه درآمد من اطلاعی ندارد. انتظار دارم در ازای همه این سال‌ها حداقل من را بیمه می‌کردند چنان‌که بعضی از اشخاصی که در امامزاده‌ها فعالند بیمه شده‌اند.
دلیل مهجور ماندن این هنر چیست؟در حال حاضر برای تعمیرات آینه‌کاری اماکن متبرکه و مساجد قزوین آینه‌کار دیگری در قزوین نیست. شاید بعضی از گچ‌کارها در میان کار خودشان چند تا آینه هم بچسبانند، اما به آنها آینه‌کار نمی‌گویند. هم‌اکنون بیشتر امامزاده‌های ما به مرمت سطوح آینه‌ای و آینه‌کاری احتیاج دارند، اما بی‌توجهی مسئولان مربوطه به این هنر و درآمد بسیار پایین این شغل باعث شده است جوانان ما به سمت این هنر نیایند.
اگر کسی در مورد این حرفه با من مشورت کند، می‌گویم اگر برای کسب درآمد به این هنر رو آورده‌اید، به دنبال کار و حرفه دیگری بروید اما اگر برای عشق خود آمده‌اید، می‌توانید این هنر را دنبال کنید. این هنر به مرور در این استان از بین می‌رود. اگر بعد از من اشخاص دیگری آن را دنبال نکنند، باید از سایر استان‌ها برای آینه‌کاری و مرمت به قزوین بیایند. آینه‌کارانی که از سایر شهرها می‌آیند با هزینه بالاتری این کار را انجام می‌دهند، چون آنها محلی را هم برای سکونت خود همراه با خانواده می‌خواهند.
فرزندان من به هیچ عنوان از شغل و حرفه من استقبال نمی‌کنند و اصلا به سمت این هنر نیامده‌اند، چون بی‌توجهی‌ها و نامهربانی‌ها را دیده‌اند در نتیجه به سراغ تحصیلات و حرفه دیگری رفته‌اند. از مسئولان مربوطه می‌خواهم با حمایت و تشویق، جوانان را به این رشته جذب کنند و اجازه ندهند که هنر آینه‌کاری سنتی که روزگاری در قزوین سرآمد بود، کاملاً فراموش شود.
مدتی قبل آینه‌کاری یکی از بقاع متبرکه به مناقصه گذاشته شد. نظر شما در این باره چیست؟عده‌ای برای کار ما مناقصه می‌گذارند در حالی که هنر را نمی‌شود به مناقصه گذاشت. هنر هرچه زیباتر باشد قیمت آن هم گران‌تر است. نمی‌توان برای آثار هنری مناقصه گذاشت. من هیچ‌گاه نمی‌خواهم مناقصه‌ای کار کنم. من کار زیبا انجام می‌دهم و آن را به بهترین شکل تحویل می‌دهم در حالی که برخی از افراد این هنر را غیراصولی یاد می‌گیرند و کار بی‌کیفیت و شاید ارزان هم تحویل بدهند. اجناس کار ما هم مانند سایر اجناس گران شده است. بعضی از لوازم کار و مواد اولیه کار ما از چین وارد می‌شود و اکنون تعدادی از کارآموزان و دانشجویانی که برای یادگیری نزد من می‌آیند توان خرید این ابزار و مواد اولیه را ندارند. گاهی اوقات افراد خیر بانی هزینه‌های آینه‌کاری و مرمت قسمتی از امامزاده‌ها یا سایر اماکن متبرکه می‌شوند.
تلفیق هنر و مذهبرضا گلدوز، استاد آینه‌کاری سنتی در قزوین، درباره تجربه کار در فضاهای معنوی می‌گوید: استاد احمد درودگران‌ها، از اساتید این حرفه، سال‌ها پیش به ما می‌گفت: «صاحب هنر از قبیله اموات است». حضور در زیارتگاه‌ها برای هر دلی آرامش‌بخش و روح‌انگیز است و بی‌قراری‌ها را تسکین می‌دهد. ایرانیان هنرمند از گذشته همیشه اماکن زیارتی را به بهترین شکل برای پذیرایی از عاشقان دل‌خسته و خداجویان آماده می‌کردند.
آینه‌کاری این اماکن همیشه اوج هنر هنرمندان در زیارتگاه‌ها بوده است که در کنار فضای معنوی و عرفانی به چشمان زائران جلا می‌داده و نور رواق‌ها را دوچندان می‌کرده است. بازتاب نور و زیبایی در قطعات آینه‌های کارشده در فضای عرفانی و معنوی زیارتگاه‌ها و مساجد اوج تلفیق هنر در فضای مذهبی است. قزوین با وجود تعدد و فراوانی بقاع و اماکن متبرکه و بناهای قدیمی نه تنها باید مهد پرورش هنرمندان آینه‌کار باشد، بلکه باید هنرمندان این رشته را گرامی بدارد و به زنده ماندن و شکوه این هنر کمک کند.
کد خبر 451961 برچسب‌ها استان قزوینمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: آینه کاری کشور عراق اداره اوقاف و امور خیریه مساجد زیارتگاه ها بقاع و اماکن متبرکه استان قزوین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۳۲۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست نامگذاری یکی از اماکن ورزشی به نام «مسعود اسکویی»
اولین مدیر رادیو ورزش در مراسم تشییع پیکر مسعود اسکویی دو پیشنهاد داشت؛ یکی ساخت یک مستند تا چهلم این گوینده فقید و دوم نامگذاری یکی از اماکن ورزشی به نام این پیشکسوت که حق زیادی به گردن ورزش ایران دارد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مراسم تشییع پیکر مسعود اسکویی گوینده و گزارشگر پیشکسوت رادیو با حضور جمعی از پیشکسوت‌های ورزشی و هنرمندان و رئیس سازمان صداوسیما برگزار شد.
علی بخشی‌زاده معاون صدا به راز محبوبیت اسکویی اشاره کرد و گفت: ما یکی از بهترین معلمان خود را در رسانه از دست دادیم. چه رازی است که یک نفر این‌گونه محبوب می شود؛ همه شما را به این آیه سوره مریم ارجاع می‌دهم که «به درستی کسانی که پاک عمل کردند و پاک نیت بودند خداوند آنها را محبوب قلب‌ها می‌کند» و استاد مصداق این آیه کریمه بود. او در این شرایط سنی بسیار پرکار بود که حتی گاهی از او می خواستیم بیشتر به آموزش بپردازد و استراحت کند اما اهل استراحت نبود و عاشق این کار بود.
معاون توسعه ورزش قهرمانی پیام تسلیت وزیر بهداشت را ابلاغ کرد و پس از آن بخش‌هایی از صحبت‌های مسعود اسکویی در گزارش‌ها و مصاحبه‌ها و خاطراتش همراه با جملاتی کوتاه از چهره‌های رادیویی همچون اکبر ارمنده، بهروز رضوی و... پخش شد.
محمدرضا منصوریان مجری کارشناس پیشکسوت به وطن‌پرستی اسکویی اشاره کرد و افزود: من و مسعود اسکویی از نادر کسانی بودیم که از تلویزیون به رادیو آمدیم. او در نظم و وطن‌پرستی بی نظیر و همیشه الگو بود. مثلاً اگر برنامه قرار بود ساعت 8 شروع شود او ساعت 7:30 در استودیو بود. در اوج اقتدار و عظمت اسکویی، خیلی‌ها به دنبالش آمدند تا او را به جاهایی ببرند اما او یک بار جواب نداد و می‌گفت من در این آب و خاک متولد شدم و در این آب و خاک هم باید دفن شوم.
یادی از اسکوییِ فقید؛ صدای ماندگار ورزشمحمدرضا داورزنی رئیس سابق فدراسیون فوتبال هم خودش را به آیین وداع با پیکر مسعود اسکویی رسانده بود و به نگاه حرفه‌ای این گوینده فقید در گزارشگری ورزش اشاره کرد. اما محمد جهانی اولین مدیر رادیو ورزش در این جمع دو پیشنهاد یکی به صداوسیمایی‌ها و دیگری به مدیران ورزشی بسنده کرد. او گفت: به تیم جوان رادیو ورزش توصیه می‌کنم رفتار حرفه ای اسکویی را تکرار کنند. پیشنهاد می‌کنم در 40 روز باقی مانده تا چهلم اسکویی یک مستند بسازند تا در آرشیو رادیو باقی بماند. به مدیران ورزشی هم پیشنهاد می‌کنم یکی از اماکن ورزشی را به نام او نامگذاری کنند که حق زیادی به گردن ورزش دارد.
همسر مسعود اسکویی به علاقه زیاد این گوینده فقید به رادیو اشاره کرد که با کمترین توان پشت میکروفن حاضر شد و آغاز سال 1403 را اعلام کرد. در ادامه برنامه پیمان جبلی رئیس صداوسیما پشت تریبون حاضر شد و گفت: استاد اسکویی همان‌طور که از صدای جوانش برمی‌آمد مصداق نشاط و سرزندگی بود. از آنجا که آنچه که باقی می‌ماند صداست صدای او همیشه جاودان خواهد بود. اسکویی در 85 سالگی برنامه سال تحویل زنده رادیو ورزش را اجرا کرد و حتی وقتی روی تخت بیمارستان بود باز هم امیدوار بود و به ما امید داد و می‌گفت من ورزشکارم نگران نباشید. نماز اولش هیچ گاه ترک نشد و در کنار همکاران جوان علی رغم پیشکسوتی با تواضع کار می‌کرد.
در پایان این مراسم پیکر زنده یاد اسکویی به سمت قطعه نام‌آوران بهشت زهرا (س) تشییع شد.
مسعود اسکویی، گوینده و مجری کارشناس پیشکسوت شبکه رادیویی ورزش روز چهارشنبه 12 اردیبهشت درگذشت.
انتهای پیام/
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت