عمارت اقدسیه از فروش تا احتمال تخریب و برج سازی/ خانه شهرداران شرط ثبت ملی شدن را دارد؟

خبرگزاری آریا- خانه شهرداران فروخته شده و نگرانی ها برای تخریب و ساخت برج به جای آن وجود دارد ولی مسئولان شهری می گویند ما مجوزش را نخواهیم داد.
به گزارش خبرگزاری آریا، آذرماه سال گذشته بود که شهردار تهران دستور فروش خانه شهرداران در منطقه یک  شهرداری تهران را صادر کرد و تأکید کرد که این ملک باید نقدی فروخته شود و پول آن صرف هزینه‌های عمرانی شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این خانه که در منطقه اعیان‌نشین تهران قرار دارد، محل سکونت چندین شهردار از جمله مرتضی الویری که در حال حاضر هم عضو پنجم شورای شهر است، بوده و در دوره فعلی شهرداری تصمیم گرفته شد که این ملک به فروش برسد و گفته می شود اسباب واثاثیه آن که شامل فرش‌های گرانبها و تابلوهای خوشنویسی می باشد به محلی در بوستان گفت‌وگو منتقل شده است.
خانه یا عمارت شهرداران عمارت دو طبقه‌ای در خیابان گلستان جنوبی در محله اقدسیه است که به گفته محلی ها مربوط به دوره پهلوی اول است و حدوداً 1200 متر وسعت دارد. قیمت هر مترمربع زمین در این محله اعیان نشین از 120 تا 130  میلیون تومان آغاز می شود.
عمارتی که گفته می‌شود قبلاً برای یکی از وابستگان دربار بوده است. برخی از اهالی می‌گویند اینجا قبلاً برای تیمسار قره‌گوزلو بوده است، برخی دیگر هم می‌گویند که این ملک برای امرای ارتش بوده است. ولی کسی به درستی تاریخ این ملک را نمی‌داند و جالب است که در فضای مجازی هم چیزی در خصوص قدمت این بنا نوشته نشده است.
قدیمی‌ترهای محل می‌گویند در زمان شاه تیمساری در این عمارت رفت و آمد می‌کرد. مدت‌ها این عمارت رها شده و بعدها شهرداری تهران با واسطه این عمارت را خریداری کرد.

 ما مجوز ساخت و ساز نمی‌دهیم!
غلامحسین محمدی مشاور شهردار تهران در جمع خبرنگاران در خصوص فروش این خانه در پاسخ به یک خبرنگار که می‌گوید: حیف است این خانه به یک بساز و بفروش فروخته شود و این همه آینه کاری و این معماری منحصر به فرد حیف است که بیل مکانیکی بخورد و فرو بریزد، می‌گوید: نمی‌گذاریم بیل مکانیکی زیرش بخورد. نگاه ما این است که این ملک به بساز و بفروش داده نشود. در ثانی آن کسی که باید مجوز ساخت برایش صادر کند ما هستیم و ما مجوز ساخت و ساز نمی‌دهیم. براساس طرح تفصیلی وقتی بیش از 60 درصد یک کوچه از حقی برخوردار شده باشند بقیه ساختمان ها هم از آن حق برخوردارند. در این کوچه هم همه برج ساخته اند پس حقوق مکتسبه برای مالک بعدی ایجاد می‌شود.طرح تفصیلی چنین اجازه ای نداده و نمی‌دهد. خیالتان راحت، قرار نیست به همین سادگی حقوق مکتسبه ای مخالف صرفه و صلاح شهر ایجاد شود.

هر اثری برای ثبت شدن باید یک شرط از سه شرط را دارا باشد
از طرفی احمدی مدیر میراث فرهنگی تهران می گوید: هر اثری برای ثبت شدن باید یک شرط از سه شرط را داشته باشد یا اینکه به لحاظ تاریخی بخشی از تاریخ باشد یا به لحاظ معماری ویژگی منحصر به فرد داشته باشد یا به لحاظ شأن معنوی اثر و نقشی که در تاریخ داشته با ارزش باشد. در مورد این خانه همین امروز سازمان میراث فرهنگی وظیفه ای ندارد زیرا نه با ارزش قلمداد شده و نه در بافت تاریخی شهر قرار گرفته است.
او در خصوص اینکه آیا اگر خانه ثبت ملی شود خرید و فروش آن منتفی است می‌گوید: ثبت ملی منافاتی با فروش اثر ندارد و اگر ثبت شده بود صرفا در حوزه تخریب و نوسازی می شد اقدامات قانونی برای جلوگیری از تخریب انجام داد.
به گفته احمدی آینه کاری دلیلی برای فاخر بودن یک بنا نیست. او می گوید: این همه امامزاده داریم که آینه کاری دارد اما هیچ‌کدام ثبت تاریخی نشده است یا حتی مساجدی که آینه کاری شده اند اما ثبت ملی نیستند. معماری اینجا خاص است اما کمی زود است برای اینکه بگوییم این معماری منحصر به فرد است یا خیر زیرا معماری خانه تیمور تاش هم همین شکلی است.
احمدی درباره اینکه به لحاظ زیبایی شناسی این خانه زیبایی خودش را دارد پس چرا ثبت نمی شود پاسخ می‌دهد زیبایی شناسی معیار ثبت شدن نیست. معیار ثبت ملی داشتن یکی از سه ویژگی قبلا اشاره شده است.

سرنوشت خانه شهرداران در زمان احمدی نژاد
این عمارت در سال 1379 به شهرداری تهران واگذار شده و مدتها محل اقامت شهرداران بود. از زمانی که احمدی‌نژاد شهردار تهران شد، وضعیت تغییر و این عمارت در اختیار سازمان فرهنگی - هنری شهرداری قرار گرفت و بعد از آن در زمان قالیباف به اداره‌کل روابط عمومی واگذار شد.
اصل بر این است که بناهای فاخر نگهداری شود، اما اعضای شورای شهر معتقدند که نیازمند بودجه مالی هستند و برای فروش این ملک هم چراغ سبز نشان دادند. بالاخره بعد از کش و قوس‌های فراوان این ملک فروخته شد، ملکی که وعده داده بودند به فرد خاصی بفروشند تا آن را تخریب نکنند. اما حالا شهرداری نظرش تغییر کرده و می‌گوید مالک می‌تواند این ملک را تخریب و پنج طبقه ساخت و ساز کند. البته در سال گذشته اعضا انتقاداتی داشتند که شهرداری اطلاعاتی در خصوص عمارت نمی‌دهد و حجت نظری تأکید کرد که سامانه استعلامات طرح تفصیلی عمارت اقدسیه برای اعضای شورای شهر محدود است.

میراث فرهنگی نظرش را به روز و در لحظه اعلام کند
حجت نظری عضو شورای اسلامی شهر تهران در خصوص این ملک می گوید: می‌گوید آینه کاری های اینجا چشم نواز است.در خانه فرهنگ بازار که مربوط به خواهر زن احمد شاه بوده است آنقدر آینه کاری نداشته است. الان هزینه یک متر آینه کاری آن هم با کیفیت معمولی حداقل یک میلیون تومان ارزش دارد حالا اینجا این قدر آینه کاری دارد.
او در پاسخ به خبرنگاران که این خانه ثبت میراثی نشده است و به نظر می‌رسد شرایط ثبت را هم ندارد، اعلام می کند که ما بسیار شاهد این بوده ایم که بناهایی واجد ارزش بودند اما بعد از مدتی میراث فرهنگی از نظر خودشان برگشته اند و گفته اند آن خانه ارزش میراثی ندارد و البته بالعکس.اولا به نظرم لازم است نسبت به این بنا و سایر بناها میراث نظرش را به روز و در لحظه اعلام کند. از نظر من که تخصص معماری ندارم و صرفا یک آدم عادی هستم این خانه صرفا جنبه زیبایی دارد. من تهران را به طور کامل گشته ام و صادقانه می گویم در بناهای غیر سلطنتی این نوع و حجم از آینه کاری را ندیدم.

شهرداری نمی‌تواند مالک بعدی را از ساخت و ساز منع کند
اما نظری عضو شورای اسلامی شهر تهران در رابطه با اینکه مسؤولان شهرداری معتقدند نمی‌گذارند خریدار این خانه آن را بسازد و بفروشد و می گویند برای آن قوانین وضع می‌کنند؛ می‌گوید: بعید است که بشود این قید را برای خریدار قرار بدهیم. زیرا به طور طبیعی اگر مالک بعدی به دیوان عدالت اداری مراجعه کند و نسبت به قیود تعیین شده در حین خرید و فروش اعتراض کند می تواند این قید را باطل کند. نمی توان حق ذی نفعان را اسقاط کرد.
نامه نمایندگان هم جلوی فروش خانه شهرداران را نگرفت
برای جلوگیری از فروش خانه شهرداران، نمایندگان مجلس سال گذشته به میدان آمدند و طی نامه‌ای به وزیر کشور و میراث فرهنگی خواستار جلوگیری از فروش این عمارت شدند، اما شهرداری توجهی نکرد و این ملک را فروخت و در حال حاضر هم تأکید دارد مالک می‌تواند براساس طرح تفصیلی در این ملک ساخت و ساز کند.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: خانه شهرداران خانه شهرداران میراث فرهنگی طرح تفصیلی ساخت و ساز آینه کاری ثبت ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۶۴۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سکوت در ماجرای سنگلج جایز نیست!

یک فعال هنری و کارشناس میراث فرهنگی، با ابراز تاسف از وضعیت تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج، سکوت شهرداری را در این زمینه، نشان‌گر کم‌توجهی به جامعه هنری دانست.

به دنبال تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج که نگرانی‌هایی را بابت امنیت این تماشاخانه قدیمی تهران ایجاد کرده، ابراهیم گله‌دارزاده، فعال تئاتر و کارشناس میراث فرهنگی به ایسنا گفت: در این ماجرا سه مرحله بی‌سلیقگی رخ داده است. اولین نکته اینکه، پیش از تخریب ساختمان کناری تماشاخانه باید اطلاع‌رسانی می‌شد. اگر خانواده تئاتر و مخاطبان از پیش در جریان این تخریب بودند، نه این گونه دچار نگرانی می‌شدند و نه گروه‌های در حال اجرا متضرر می‌شدند اما در حال حاضر گروهی که مشغول اجرای نمایش خود بوده، دچار زیان شده. زیرا مخاطب برای حضور در تماشاخانه احساس ناامنی می‌کند و حق هم دارد چون وقتی ساختمان کناری با ابزارآلات سنگینی تخریب می‌شود، طبیعی است که هم گروه اجرایی و هم مخاطبان احساس ناامنی کنند. در حالیکه اگر از قبل اطلاع‌رسانی می‌شد، با این همه مساله مواجه نمی‌شدیم.

او ادامه داد: از سوی دیگر اگر پیش از تخریب، اطلاع‌رسانی می‌شد، کارشناسان میراث فرهنگی می‌توانستند به اجرای بهتر این تصمیم‌گیری کمک کنند . آنان با اظهارنظرهای کارشناسانه خود به کل فرآیند این ساخت و ساز کمک می‌کردند اما بی‌خبری جامعه هنری و میراث فرهنگی، همه را دچار سوءتفاهم و سردرگمی می‌کند.

گله‌دارزاده با اشاره به اینکه در مرحله تخریب هم اطلاع‌رسانی انجام نمی‌شود، افزود: حالا هم که ساختمان در حال تخریب است، باز هم هیچ گونه اطلاعاتی درباره چگونگی این تخریب اعلام نشده و هیچ ضمانتی بابت تامین امنیت تماشاخانه سنگلج داده نشده است. در تصاویری که از تخریب ساختمان مجاور منتشر شده، هیچ گونه سازه پشتیبانی که بتواند امنیت سنگلج را تامین کند، به چشم نمی‌خورد.

او با تاکید بر ضرورت حضور کارشناسان میراث فرهنگی در مراحل تخریب و ساخت و ساز ساختمان کناری تماشاخانه سنگلج ادامه داد: با توجه به صحبت‌هایی که انجام شده، میراث فرهنگی نظارت چندانی بر این پروژه ندارد در حالیکه کارشناس میراث باید در طول اجرای پروژه در محل مستقر باشد تا جلوی آسیب‌های احتمالی به تماشاخانه گرفته شود. اما متاسفانه معمولا اقدامات ما، بعد از وقوع فجایع و مشکلات رخ می‌دهد و جنبه پیشگیرانه ندارد.

گله‌دارزاده اضافه کرد: در چنین پروژه‌هایی معمولا پیمانکار هزینه‌های پشتیبانی را کاهش می‌دهد چون در صورت بروز هر حادثه‌ای، بیمه را موظف به جبران آن می‌داند. بنابراین علاقه‌مند است کارش را با هزینه کم و سرعت بالا پیش ببرد در حالیکه نباید پیمانکار را رها کرد تا طبق دلخواه خود عمل و به امنیت ساختمان بی‌توجهی کند.

مدیر پیشین مجموعه تئاتر شهر خاطرنشان کرد: درباره آینده این پروژه هم اطلاع‌رسانی نشده و معلوم نیست قرار است چه اتفاقی رخ بدهد در حالیکه هر گونه ساخت و سازی در مجاورت تماشاخانه سنگلج باید طبق قوانین ساختمان‌های

ثبت‌شده در میراث ملی باشد و این شامل ارتفاع ساختمان مجاور و شکل و شمایل آن نیز می‌شود ولی ما اصلا نمی‌دانیم بعد از این تخریب، چگونه ساخت و سازی انجام خواهد شد.

او با تاکید بر وظایف شهرداری‌ها در گسترش فضاها و فعالیت‌های فرهنگی و هنری یادآوری کرد: همان گونه که توضیح دادم، در تخریب ساختمان کناری تماشاخانه سنگلج در هیچ یک از سه مرحله پیش از تخریب، حین و بعد از تخریب، اطلاع‌رسانی انجام نشده و این برازنده شهرداری تهران که بر در و دیوار شهر اشعار شاعران بزرگ این کشور از سعدی تا دیگر شاعران نامدار معاصر را نصب و تلاش می‌کند خود را به عنوان یک چهره فرهنگی نشان بدهد، نیست. این رفتار ما را دچار تناقض می‌کند که آن اقدامات شهرداری، جنبه تبلیغاتی دارد.

او همچنین از سکوت شهرداری درباره انتقادها و هشدارهایی که بعد از تخریب این ساختمان مطرح شده، نیز ابراز تاسف کرد و افزود: این سکوت، یک بی‌سلیقگی بزرگ رسانه‌ای است چراکه حتما باید درباره این موضوع اطلاع‌رسانی می‌شد. از سوی دیگر، ساختمان مجاور سنگلج سال‌ها محل بحث بود تا با پیوستن به این تماشاخانه، ضمیمه سرانه فرهنگی تهران بشود. این موضوع در ادوار گوناگون شورای شهر، شهرداری و نیز ارشاد مورد بحث بوده و بزرگان هنر کشورمان خواستار اجرای آن بودند اما با تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه، همه تلاش‌ها، پیگیری‌ها و بحث و گفتگوها بی‌نتیجه ماند.

گله دارزاده با تاکید بر اینکه شهرداری نباید از کنار مسائل فرهنگی به سادگی گذر کند، توضیح داد: در اقدام اخیر شهرداری در مجاورت سنگلج به نظر می‌رسد که شهرداری معتقد است این ساختمان متعلق به ماست و هر کاری بخواهیم با آن انجام می‌دهیم. در حالیکه در خاورمیانه تماشاخانه‌های قدیمی خیلی زیادی نداریم و سنگلج در کنار چند تماشاخانه دیگر در شهرهای دیگری کشورمان، جزو معدود تماشاخانه‌های قدیمی این منطقه از جهان است. چنین تماشاخانه‌ای در هر کشوری به عنوان یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری به شمار می‌آید. بی‌تفاوتی و تهدید این ساختمان از سوی نهادی که اشعار شاعران بزرگ را بر در و دیوار می‌زند، زیبنده نیست. بخصوص که فاصله تماشاخانه سنگلج تا شورای شهر و شهرداری فقط چند صد متر است.

این کارشناس میراث فرهنگی متذکر شد: بسیاری از شهروندان تهرانی به دلیل ویژگی‌های بنای سنگلج با آن عکس یادگاری دارند یعنی این ساختمان، بخشی از خاطره جمعی مردم ما و جزو نمادهای شهر ما تلقی می‌شود. در تمام جهان، نهاد شهرداری، توجه خاصی به چنین نمادهایی دارد و خودش حافظ چنین بناهایی است اما حالا شهرداری ما ،خود، مسبب نگرانی خانواده فرهنگ و هنر و مخاطبان شده است.

گله‌دارزاده با ابراز تاسف از سکوت شهرداری در پاسخ به انتقادات و نگرانی جامعه هنری در چند روز اخیر ادامه داد: درباره این موضوع مدام خبرهایی منتشر می‌شود ولی هیچ کسی پاسخگو نیست. مساله اصلی، یافتن مقصر یا خطاکار نیست بلکه تامین امنیت تماشاخانه سنگلج و رفع نگرانی جامعه هنری است و تنها جایی که می‌تواند این نگرانی را برطرف کند، خود شهرداری است ولی در هیچ یک از رسانه‌ها، پاسخی از سوی این نهاد ندیدیم.

او در پاسخ به اینکه شاید این سکوت و پرهیز از اطلاع رسانی به این دلیل بوده که جامعه هنری را در عمل انجام شده قرار بدهند، توضیح داد: امیدوارم چنین نباشد و شفاف‌سازی صورت بگیرد. از شهرداری که خود باید مراقب اماکنی مانند تماشاخانه سنگلج باشد و برای توسعه آن و دسترسی بهتر شهروندان به آن کوشا باشد، انتظار می‌رود هر چه زودتر این نگرانی را برطرف کند و این پاسخگو نبودن پسندیده شهرداری نیست. زیرا یا نشان‌گر بی‌اعتنایی به این همه پرسش و نگرانی است که زیبا نیست یا شاید برای رو به رو نشدن با مخالفت‌های احتمالی است در حالیکه باید مساله را شفاف مطرح کنند. یا می‌توانند مخالفان را قانع کنند یا باید مشکلات احتمالی را که از سوی آنان مطرح می‌شود، برطرف کنند تا پروژه با حداقلِ خطا جلو برود. بنابراین از هر زاویه که بنگریم، این سکوت نه مقرون به صرفه است نه منطقی و نشان‌گر بی‌توجهی به خانوده زحمت‌کش و شریف تئاتر است و امیدوارم هر چه زودتر پاسخ بدهند.

انتهای پیام